Pamilihan bahan dhasar nduweni peran kritis ing pambangunan modul gerakan ultra-presisi. Basis presisi granit lan pangkalan pengecoran mineral, minangka rong pilihan utama, saben duwe ciri sing beda-beda sing beda banget ing babagan stabilitas, retensi akurasi, daya tahan, lan biaya.
Stabilitas: Densifikasi alami versus komposit buatan
Sawise jutaan taun transformasi geologi, granit mbentuk struktur sing padhet lan seragam liwat ikatan alami kuarsa, feldspar, lan mineral liyane. Ing lingkungan industri ing ngendi peralatan gedhe ngasilake getaran sing kuat, struktur kristal kompleks granit kanthi efektif nyuda gangguan kasebut, nyuda amplitudo geter sing ditularake menyang modul gerakan ultra-presisi sing ngambang kanthi luwih saka 80%. Iki njamin operasi sing lancar sajrone pangolahan utawa tugas inspeksi kanthi tliti, kayata pola chip elektronik sing tepat ing proses fotolitografi.
Basis pengecoran mineral direkayasa saka partikel mineral sing dicampur karo pengikat khusus, ngasilake struktur internal sing seragam kanthi sifat geter-damping sing apik. Nalika nyedhiyakake buffering efektif kanggo getaran umum lan nggawe lingkungan kerja sing stabil kanggo modul gerakan ultra-presisi ngambang udara, kinerja ing intensitas dhuwur, getaran sing terus-terusan rada luwih murah tinimbang dhasar granit. Watesan iki bisa uga nyebabake ora akurat cilik ing aplikasi kanthi presisi dhuwur.
Retensi Akurasi: Ekspansi kurang alami versus kontraksi sing dikontrol
Granit misuwur amarga koefisien ekspansi termal sing sithik banget (biasane 5–7 × 10⁻⁶/°C). Malah ing lingkungan kanthi fluktuasi suhu sing signifikan, basis presisi granit nuduhake owah-owahan dimensi minimal. Contone, ing aplikasi astronomi, modul gerakan ultra-presisi ngambang udara basis granit njamin akurasi posisi lensa tingkat submikron kanggo teleskop, saéngga para astronom bisa njupuk rincian rumit babagan benda langit sing adoh.
Bahan casting mineral bisa dirumusake kanggo ngoptimalake lan ngontrol karakteristik ekspansi termal, entuk koefisien sing bisa dibandhingake utawa malah luwih murah tinimbang granit. Iki ndadekake piranti kasebut cocog kanggo peralatan pangukuran tliti dhuwur sing sensitif suhu. Nanging, stabilitas jangka panjang akurasi tetep kudu diverifikasi amarga faktor kayata tuwa binder, sing bisa nyebabake kinerja suda sajrone panggunaan sing suwe.
Daya tahan: Kekerasan dhuwur saka watu alam versus komposit tahan lemes
Kekerasan granit sing dhuwur (skala Mohs: 6–7) nyedhiyakake ketahanan aus sing apik banget. Ing laboratorium ilmu material, basa granit kanggo modul gerakan ultra-presisi ngambang udara sing kerep digunakake nolak gesekan sing luwih dawa saka slider, ngluwihi siklus pangopènan luwih saka 50% dibandhingake karo basa konvensional. Senadyan kauntungan iki, brittleness granit kang nuduhke risiko patah nalika impact sengaja.
Basis casting mineral nduduhake sifat anti-kelelahan sing unggul, njaga integritas struktural sajrone gerakan bola-bali frekuensi dhuwur saka modul ngambang udara ultra-presisi. Kajaba iku, padha nuduhake resistensi kanggo korosi kimia sing entheng, nambah daya tahan ing lingkungan sing rada korosif. Nanging, ing kahanan ekstrim kaya asor dhuwur, binder ing basis casting mineral bisa degradasi, kompromi kekiatan sakabèhé.
Biaya Manufaktur lan Kesulitan Pangolahan**: Tantangan ekstraksi watu alam lawan proses pengecoran buatan
Pertambangan lan transportasi granit kalebu logistik sing rumit, dene pangolahan kasebut mbutuhake peralatan lan teknik sing canggih. Amarga atose dhuwur lan brittleness, operasi kayata nglereni, grinding, lan polishing asring nyebabake tingkat kethokan dhuwur, nyopir munggah biaya manufaktur.
Ing kontras, produksi basa casting mineral mbutuhake cetakan lan pangolahan tartamtu. Sanajan pangembangan cetakan awal mbutuhake biaya sing akeh, produksi massal sakteruse dadi nguntungake kanthi ekonomi yen cetakan kasebut diadegake.
Wektu kirim: Apr-08-2025